يك خانم سرخپوستى هست به اسم رز كه، به دنبال
عارضه قلبى برای مادرم و تا پیش از درگذشتش، از طرف دولت كانادا موظف شده بود به
او در كارهاى خانه كمك كند.
رز: خیلی هم خوبه همه کارهای منو راه می
اندازه. امانتش گرفتم.
من: ولی باید این گوشی های هوشمند جدیدو
ببینی.
رز: دیدم.
من: نمی خوای یکی بگیری؟ کلی کارهای
هوشمندانه می کنن.
رز: من اون کارها را رو خودم می کنم. بعضی
وقت ها فکر می کنم مجموع هوش هر آدمی و گوشی موبایلش مقدار ثابتیه.
دکتر تو این مورد با رز موافقم. اصلا این خانوم شده یه بخش ثابتی از وبلاگخونیام. خیلی وقتا میگم برم ببینم دکتر از رز چی نوشته. خلاصه بهش بگو یکی هست که بعضی وقتا انگیزهش از زندگی، خوندن دیالوگای توئه.
پاسخحذف